پهنای پالس به مدت زمان پالس اشاره دارد و محدوده آن معمولاً از نانوثانیه (ns، 10) متغیر است.-9ثانیه) به فمتوثانیه (fs، 10)-15ثانیه). لیزرهای پالسی با پهنای پالس مختلف برای کاربردهای مختلف مناسب هستند:
- پهنای پالس کوتاه (پیکو ثانیه/فمتوثانیه):
ایده‌آل برای ماشینکاری دقیق مواد شکننده (مانند شیشه، یاقوت کبود) برای کاهش ترک‌ها.
- پهنای پالس بلند (نانوثانیه): مناسب برای برش فلز، جوشکاری و سایر کاربردهایی که در آنها اثرات حرارتی مورد نیاز است.
- لیزر فمتوسکند: در جراحی‌های چشم (مانند لیزیک) استفاده می‌شود زیرا می‌تواند برش‌های دقیقی با حداقل آسیب به بافت‌های اطراف ایجاد کند.
- پالس‌های فوق کوتاه: برای مطالعه فرآیندهای دینامیکی فوق سریع، مانند ارتعاشات مولکولی و واکنش‌های شیمیایی استفاده می‌شود.
پهنای پالس بر عملکرد لیزر تأثیر می‌گذارد، مانند توان اوج (Pاوج= انرژی پالس/پهنای پالس. هرچه پهنای پالس کوتاه‌تر باشد، توان پیک برای همان انرژی تک پالس بیشتر است.) همچنین بر اثرات حرارتی تأثیر می‌گذارد: پهنای پالس‌های طولانی، مانند نانوثانیه، می‌تواند باعث تجمع حرارتی در مواد شود و منجر به ذوب یا آسیب حرارتی شود؛ پهنای پالس‌های کوتاه، مانند پیکوثانیه یا فمتوثانیه، "پردازش سرد" را با مناطق تحت تأثیر حرارت کاهش یافته امکان‌پذیر می‌سازد.
لیزرهای فیبری معمولاً با استفاده از تکنیک‌های زیر، پهنای پالس را کنترل و تنظیم می‌کنند:
۱. سوئیچینگ Q: با تغییر دوره‌ای تلفات تشدیدگر، پالس‌های نانوثانیه‌ای تولید می‌کند تا پالس‌های پرانرژی تولید کند.
۲. قفل مدی: با همزمان‌سازی مدهای طولی درون تشدیدگر، پالس‌های فوق کوتاه پیکوثانیه‌ای یا فمتوثانیه‌ای تولید می‌کند.
۳. مدولاتورها یا اثرات غیرخطی: به عنوان مثال، استفاده از چرخش قطبش غیرخطی (NPR) در فیبرها یا جاذب‌های اشباع‌پذیر برای فشرده‌سازی پهنای پالس.
زمان ارسال: مه-08-2025